Στις μεγάλες πόλεις τα ενοίκια κυμαίνονται από 250 εως και 700 ευρώ αν εισαι στο κέντρο της πόλεως για την ενοικίαση ενος δωματίου με συγκάτοικους. Στις μικρές πόλεις το κόστος πέφτει κατά πολύ και έχεις την δυνατότητα να νοικιάσεις ενα διαμέρισμα μόνος σου με τιμή που να κυμαίνεται απο 250-500 ευρώ.
Οσον αφορά το κόστος συντήρησης του σπιτιού, όπως έξοδα αερίου (παρεπιπτόντως στην Ιταλία τα σπίτια χρησιμοποιούν αέριο για θέρμανση, ζεστό νερό και μαγείρεμα), φως και νερό κυμαίνονται στα ίδια επίπεδα με την Ελλάδα. Αυτό που πρέπει να ξέρετε είναι ότι, στην Ιταλία, τα δημοτικά τέλη για τη διαχείριση των σκουπιδιών δεν είναι ενσωματωμένα στους λογαριασμούς του νερού, ρεύματος και αερίου, αλλά πληρώνονται ξεχωριστά με έναν λογαριασμό, ο οποίος έρχεται στο σπίτι μια φορά τον χρόνο και το ποσό διαφέρει ανάλογα με τα τετραγωνικά του σπιτιού.
Ο τρόπος ζωής των Ιταλών διαφέρει πολύ απο τον ελληνικό τρόπο ζωής. Αν έρθεις να μήνεις στην Ιταλία, θα πρέπει να είσαι αποφασισμένος ότι θα ζήσεις πολύ διαφορετικό σε σχέση με αυτό που έχεις συνηθίσει.
Το πρώτο πράγμα που μου έκανε τρομερή εντύπωση όταν ήρθα να μείνω στην Ιταλία, ήταν η ευλάβεια στην τήρηση του ωραρίου του φαγητού! Στη 1 το μεσημέρι τα μαγαζιά κλείνουν και στη μετά απο 20 λεπτά δεν κυκλοφορεί κανένας στον δρόμο, έχουν πάει όλοι για φαγητό. Το ίδιο πράγμα και το βράδυ. Γύρω στις 19,30-20,00 κλείνουν τα μαγαζιά και στις 20,15 δεν είναι κανείς στον δρόμο! Κάποιες φορές, ειδικά τον χειμώνα, που νυχτώνει νωρίς (και μερικές φορές έχει και ομίχλη, αναλόγως την πόλη βέβαια) σου δίνει την αίσθηση η πόλη, ότι είσαι κομπάρσος σε ταινία τρόμου! Κυκλοφορείς στους δρόμους και πετυχαίνεις βιαστικούς περαστικούς που δεν βλέπουν την ώρα, όπως καταλαβαίνεις απο το περπάτημα τους, να χωθούν σε κάποιο σπίτι!
Η μέρα αρχίζει αρκετά νωρίς το πρωί, με τα μπαρ να είναι γεμάτα πεινασμένους φοιτητές ή εργαζόμενους που πίνουν τον cappuccino τους και τρώνε το corneto τους βιαστικά στον πάγκο. Τα μπαρ στην Ιταλία ειναι εξοπλισμένα με πολύ λίγα τραπεζο-καθίσματα, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των πελατών τους δεν κάθονται παραπάνω απο 5 λεπτά στο μπαρ για να πάρουν τον καφέ τους. Ο καφές έχει διαφορετική τιμή στο μπαρ όρθιος ή αν καθίσεις. Στην πρώτη περίπτωση κοστίζει 80 σεντς το εσπρέσσο, που στην ιταλία ονομάζεται caffè (οταν πας σε ενα μπαr και παραγγέλνεις εναν caffè, θα σου φέρουν εναν espresso), ενώ στη δεύτερη περίπτωση 1,10 ευρώ για παρέδειγμα.Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση, είναι όταν πήγα να ψωνίσω σε ένα κρεοπωλείο. Παρατήρησα ότι όλοι οι ιταλοί ψωνίζουν με βάση τα etto (100 γραμμαρια) και όχι με βαση τα κιλά όπως στην Ελλάδα! Εάν πας στον χασάπη και παραγγείλεις 150 γραμμαρια π.χ. μοσχάρι, δεν θα απορήσει με την παραγγελία σου, όπως στην Ελλάδα. Το ίδιο βέβαια και για τα υπόλοιπα προ'ι'όντα που πωλούνται στην salumeria (οπως prosciuto και parmigiana) και στις cioccolaterie. Επιπροσθέτως, στην Ιταλία δεν υπάρχουν τα ζαχαροπλαστεία. Τα γλυκά τους περιέχουν πιο πολύ σφολιάτα και ζυμάρι, όπως είναι τα κρουασαν. Βέβαια, όσο πιο πολύ πλησιάζεις προς τις πόλεις του νότου, αυτή η γκάμα εμπλουτίζεται με πολλά γλυκά που μοιάζουν με τα ελληνικά!
Ενα άλλο πράγμα το οποίο πρόσεξα, είναι ότι οταν πληρώνεις εναν λογαριασμό, σου ζητάνε και το 1 λεπτό το οποίο μπορεί να κοστίζει το προιον. Παραδείγματος χάρη, αν αγοράσεις μισό κιλό ψωμί που κοστίζει 1,96 ευρώ, αμα δώσεις στον πωλητή 1,95 ευρώ, θα περιμένει και το 1 λεπτό.
Οσον αφορά τις συναλλαγές μου με τις δημόσιες υπηρεσίες, στην Ιταλία υπάρχει πολύ γραφειοκρατία. Πρέπει να είσαι εξοπλισμένος με υπομονή και γερό στομάχι οταν θα πρέπει να έρθεις σε επαφή με το ιταλικό κράτος! Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι και πολύ εξυπηρετικοί και οι περισσότεροι που συνάντησα δεν είχαν και πολύ όρεξη να κάνουν την δουλειά τους. Για να πάρεις οποιαδήποτε βεβαίωση απο μια δημόσια υπηρεσία, θα πρέπει να υποβάλεις γραπτή αίτηση, πράγμα το οποίο μεταφράζεται σε επιπλέον κόστος, όταν για κάθε αίτηση θα πρέπει να καταβάλεις και κάποιο χαρτόσημο. Μια φορά για να καταθέσω χρήματα σε εναν λογαριασμό τραπέζης, για τη διεκπεραίωση μιας δουλειά μου, όλες οι τράπεζες μου απάντησαν οτι δεν μπορώ απλά με τα στοιχεία της ταυτότητάς μου να καταθέσω χρήματα σε κάποιον λογαριασμό (πράγμα το οποίο γίνεται εύκολα στην Ελλάδα για παράδειγμα). Υπάρχουν διάφορα περιστατικά καθημερινής τρέλας, τα οποία είναι αναπόφευκτα, την στιγμή που θα πάρεις την απόφαση να ζήσεις στην Ιταλία!
Θανος Σιντ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου